Across |
3. | ma bliznę na gębie |
5. | w spiż parszywym tłucze łbem |
9. | na wsi polskiej nie zna troski bezrobocia |
11. | rządzi gadzim rozumem |
14. | rybia, rozdarła usta |
16. | cierpkie pogrąża ciernie cierpień w swą czerwień |
19. | bez pychy - nie obraża |
21. | ogrodzona, wciąż przyciąga |
22. | kiwa łbem z wigorem, aż mu pchły spadają z uszu |
25. | pierwszy obracał serce w gardle |
29. | po udach się klepie i śpiewa |
30. | gra w bambuko z Glempem |
31. | ożywił się, słysząc temat "Żydzi" |
34. | nieczułe na piękno łaciny |
35. | gnie się w zwierciadle |
37. | liliowa, przesuwa się wzniesieniem |
39. | umęczone, drapią się po rudych kudłach |
40. | odstawili włócznie |
41. | siwieje w łysinie rybaka |
42. | krwisty, lśni w wystawowej szybie |
43. | ślini sięw koprze na myśl o uczcie |
45. | pierwszy po dłoni spłynał tchnieniem |
47. | zielone prą do gwiazd |
49. | prężny, łebski, gładki |
54. | potajemnie wywołują duchy |
55. | pokornie brał chłostę kopyt |
56. | pokonywał jurność szlachty i stangretów |
57. | zapałał miłością do Serba |
59. | rozpalony kłusem, niech zapędzi się w dolinę |
60. | po ziemi przechodzą bez śladu |
64. | horrendalna jest w nas |
65. | rozkoszne, wabi do łóż z aksamitu |
67. | co robisz w takim ścieku? |
69. | głodna, coś po polsku gdera |
72. | szeleszczą ptasim rejwachem |
74. | dar pionierów |
76. | płytka, fałszywie się mieni |
77. | dorodna, szczyt słodyczy |
78. | milczy na rusztach łóżek |
81. | profesorom krzywy |
84. | wczepiła się w siodło i grzebie po sakwach |
87. | ruda, ropuchę ma na sromie |
88. | puszysty, mości się jak kot |
91. | nie wie, co sen i po cichu zabija |
92. | z krwi i okowity |
95. | seriami prują nas |
96. | przejasny, wyrasta nad miastem |
97. | w niebo śle rakiety |
99. | czeka rezultatu w przepełnionej karczmie |
101. | wracali z historycznej wycieczki |
102. | wylęgnie się na bruku ulic |
104. | w szpitalach, bo się śmiały do szaleństwa |
105. | ruszyły wiosną |
106. | dźwięczą w ludzkich siedliskach |
107. | wspiera sojusze na ościennym żołdzie |
109. | milczy i nad wiadrem czeka |
112. | sumienia mego Judasz |
113. | z dziewiątego rzędu |
116. | stoi w ciemnej bramie |
119. | słowa nie może wykrztusić |
120. | kamienne, jak milczały, tak milczą |
121. | osuwa się w mrowisko |
122. | apeluje o spokój |
123. | pęka nawet najtwardsza |
124. | dyskretny, tylko echem dostojeństwa |
125. | stoją na warcie |
126. | nadzieją frymarczy i może być pięścią |
127. | błyśnie nazwiskami dawnych znajomych |